„Proście Pana żniwa!”

Słowo Biskupa Świdnickiego o seminarium duchownym

Drodzy Diecezjanie!

Umiłowani w Chrystusie Panu Siostry i Bracia!

W sobotę 24 maja w katedrze świdnickiej przeżywaliśmy radość święceń czterech naszych neoprezbiterów. To ważny dzień, w którym zwykle pochylamy się nad tajemnicą powołania kapłańskiego oraz rolą księdza we współczesnym świecie. Moment święceń to zwieńczenie długiego procesu, który obejmuje formację w seminarium duchownym i studia teologiczne.

Pragnę wykorzystać tę okazję, aby podzielić się z Wami przemyśleniami na temat seminarium duchownego, jego celów oraz sposobów ich realizacji, a także przedstawić to, co nas czeka w najbliższym czasie w związku z przygotowaniem do kapłaństwa.

W świetle Ewangelii, seminarium, zgodnie ze swą najgłębszą tożsamością, jest w Kościele swoistą „kontynuacją wspólnoty apostołów zgromadzonych wokół Jezusa, słuchających Jego słów, przygotowujących się do przeżycia Paschy, oczekujących na dar Ducha, by podjąć powierzoną sobie misję” (Ratio Formationis Institutionis Sacerdotalis, 163). Jest to zatem ogromne przedsięwzięcie dające możliwość, aby młody mężczyzna odpowiedział na Boże wezwanie „Pójdź za Mną” i ukształtował w sobie najpierw postawę ucznia, a później nauczyciela, przewodnika i duchowego ojca.

Myślę, że w pamięci wielu osób duchownych i świeckich może pozostawać obraz seminarium, w którym dziesiątki czy nawet setki kleryków przygotowywało się do posługi kapłańskiej. Jednak obecne czasy, dostrzegalny coraz bardziej niż demograficzny, ukazują nam, że nie tylko w naszych kościołach, ale także w seminarium mamy mniej osób, w których tkwi jednak ogromny potencjał dla rozwoju wspólnoty wierzących. Biorąc to pod uwagę, widzę potrzebę, aby formacja seminaryjna przygotowywała do służby w nowych czasach i pozwalała na taki rozwój, który umożliwi osiągnięcie dojrzałości w przestrzeni ludzkiej, duchowej i intelektualnej.

W tym miejscu podkreślam, że nasze świdnickie seminarium nigdy nie zostało zamknięte, a jedynie zmieniło swój sposób funkcjonowania. Dzisiaj wyrażam wdzięczność księdzu arcybiskupowi Józefowi Kupnemu, metropolicie wrocławskiemu, który zgodził się trzy lata temu, aby nasi klerycy uczestniczyli w formacji w gmachu Metropolitalnego Wyższego Seminarium Duchownego we Wrocławiu i tam przygotowywali się do posługi kapłańskiej dla naszej diecezji. Było to potrzebne przede wszystkim ze względu na organizację studiów teologicznych, zgodnie z wprowadzanymi wtedy wytycznymi Stolicy Apostolskiej.

Dziękuję również wychowawcom Metropolitalnego Wyższego Seminarium Duchownego we Wrocławiu za ich posługę i prowadzenie formacji powierzonych im alumnów. Dziękuję również Papieskiemu Wydziałowi Teologicznemu we Wrocławiu za wysoki poziom kształcenia naszych kleryków oraz możliwość ich naukowego rozwoju.

Z perspektywy tych trzech lat obecności naszych alumnów we Wrocławiu dostrzegam jednak potrzebę, byśmy jako wspólnota diecezjalna przemyśleli na nowo nasze oczekiwania i potrzeby co do formacji seminaryjnej, a także określili cele, do których powinna ona zmierzać. Konieczne wydaje się też zdefiniowanie kierunku nabierania tożsamości diecezjalnej przez kleryków świdnickich. Będą oni bowiem posługiwali w zmieniającej się rzeczywiści, w której zmniejszająca się liczba duchowieństwa będzie wymagała od nich nowego podejścia w kapłańskiej posłudze oraz w funkcjonowaniu parafii.

Z tego między innymi powodu, w jedności z biskupem legnickim Andrzejem Siemieniewskim zdecydowaliśmy, że od 1 lipca br. Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Świdnickiej oraz Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Legnickiej będą tworzyły własny ośrodek formacyjny, w części domu Ojców Franciszkanów na Karłowicach we Wrocławiu. Studenci w dalszym ciągu będą studiować w Papieskim Wydziale Teologicznym. Rektorem obu seminariów zostanie legnicki kapłan – ks. Tomasz Metelica, który od trzech lat z powodzeniem prowadzi w Świdnicy ośrodek propedeutyczny dla alumnów rozpoczynających drogę do kapłaństwa. Formację będą prowadzić także kapłani świdniccy: wicerektor – ks. Piotr Gołuch i ojciec duchowny – ks. Krzysztof Mielnik. Ośrodek Propedeutyczny Seminarium nadal będzie pozostawał w Świdnicy.

Jest moim wielkim pragnieniem, aby seminarium duchowne było domem dla kleryków, za który będą odpowiedzialni, w którym będą mogli uczyć się współpracy oraz – pod kierunkiem przełożonych – kształtować postawę służby na wzór Chrystusa, Dobrego Pasterza. To są istotne sprawy. Żyjemy bowiem w czasach rewolucji informacyjnej: z jednej strony mamy dostęp do wiedzy i technologii, które bardzo ułatwiają nam życie, ale z drugiej strony sprawiają, że w człowieku, szczególnie młodym, pojawia się coraz więcej lęku, niepewności, a w konsekwencji dochodzi nawet do poczucia braku sensu życia. Te trudności dotykają także wierzących, którzy mają prawo szukać w Kościele odpowiedzi na nurtujące ich pytania. Jest ogromna potrzeba, aby współczesny ksiądz nie bał się ludzi, umiał z nimi współpracować, by był gotowy na nowe wyzwania, miał w sobie gotowość do dialogu – także z tymi, którzy nie podzielają jego wartości, nie tracąc przy tym własnej tożsamości i wartości tego, kim jest.

Czas seminarium – to okres oczyszczania i pogłębiania właściwej motywacji do kapłaństwa, aby znając wartość Bożego wybrania wskazywać Chrystusa jako propozycję nowego życia; ona czyni wszystko nowe i pozwala doświadczać prawdziwej miłości. Nie można w kapłaństwie szukać możliwości „schowania się za ołtarzem” i pragnienia bycia kimś ważnym.

Taki proces oczyszczania motywacji najlepiej dokonuje się w małej wspólnocie, w atmosferze wzajemnego zaufania i bezpieczeństwa, gdzie można odkrywać swoje słabsze i mocne strony, aby pierwsze przepracowywać, a drugie wzmacniać. Dopiero na tak ukształtowanym człowieczeństwie można budować głębokie życie duchowe oraz zdobywać solidne wykształcenie teologiczne.

Bardzo liczę na owocną współpracę przełożonych naszego seminarium, do których mam ogromne zaufanie. Oczekuję także współpracy alumnów z całą wspólnotą diecezjalną, Towarzystwem Przyjaciół Seminarium Duchownego, a szczególnie z księżmi pracującymi w parafiach, w których rodzą się i dojrzewają powołania. Oby wzajemna życzliwość, otwartość oraz możliwości współpracy dawały poczucie realizacji wspólnego dzieła, za które wszyscy jesteśmy odpowiedzialni.

Siostry i Bracia!

Proszę Was wszystkich o gorliwą modlitwę za nasze seminarium, za przełożonych i kleryków oraz o nowe powołania do służby Bożej w Kościele świdnickim.

„Proście Pana! Proście Pana żniwa” – stale przypomina nam Jezus. Pamiętajmy, że nowe powołania to intencja modlitwy podana przez samego Jezusa. To dar Boga, ale też i owoc naszej pokornej modlitwy. Żniwo jest naprawdę wielkie! „Proście Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo". Proście, bo Pan żniwa chce wiedzieć, czy naprawdę czekamy na głosicieli Ewangelii.

bp Marek Mendyk
biskup świdnicki

________________________________

Powyższe słowo Biskupa Świdnickiego należy odczytać w niedzielę 1 czerwca lub 8 czerwca 2025 r. na zakończenie Mszy św.

bp Adam Bałabuch
biskup pomocniczy

 


Każde powołanie w Kościele jest znakiem nadziei

Słowo Delegata KEP ds. Powołań przed 62. Światowym Dniem Modlitw o Powołania

Orędzie na 62. Światowy Dzień Modlitw o Powołania, który rozpocznie się w najbliższą niedzielę, 11 maja br., Ojciec Święty Franciszek podpisał już w trakcie swojej choroby, w Poliklinice Gemelli. Prawie w całości jest ono refleksją nad nadzieją w kontekście powołań. Doskonale to rozumiemy, bo każde nowe powołanie jest dla Kościoła znakiem nadziei. Brak powołań budzi w Kościele niepokój o przyszłość i rodzi pytania, jak dalej będzie wyglądać posługa głoszenia Słowa Bożego i uświęcania ludzi, skoro dotkliwie odczuwamy malejącą liczbę kapłanów i osób konsekrowanych. Nadzieja jednak zawieść nie może, dlatego zamiast wciąż skupiać się na obrazie pustoszejących seminariów i nowicjatów, mamy żyć pewnością wiary, że Bóg nie przestaje powoływać ludzi do zadań, które wynikają z Jego zbawczej misji. Jednak prawdziwa nadzieja mobilizuje nas do współpracy z obietnicami Boga, w tym również z obietnicą „posłania robotników na żniwo Pańskie”. „Z tego powodu – jak podkreślił w orędziu papież Franciszek – dorośli członkowie Kościoła, a zwłaszcza pasterze, jesteśmy przynagleni do przyjęcia, rozeznania i towarzyszenia drodze powołaniowej nowych pokoleń. (…) A młodzi są wezwani do bycia protagonistami, a jeszcze lepiej współprotagonistami wraz z Duchem Świętym, który wzbudza w nich pragnienie uczynienia z życia daru miłości”.

W Dziejach Apostolskich słyszymy często to współbrzmienie działania Ducha Świętego i ludzi. „Duch Święty i my” – mówią apostołowie, przypominając nam również, że nasza nadzieja na powołania pochodzi od samego Ducha Świętego, a jednocześnie wymaga zaangażowania naszego „my”, czyli nas wszystkich jako członków Kościoła i całej wspólnoty kościelnej. Ufając Duchowi Świętemu w Jego nieustanne i obfite budzenie powołań, chcemy stworzyć dla powołań odpowiednie środowisko rozwoju.

Zapraszam więc wszystkich wiernych, parafie i wspólnoty do intensywnej i systematycznej modlitwy o powołania do kapłaństwa, życia konsekrowanego i misyjnego. W tej intencji trwajmy na modlitwie przed Najświętszym Sakramentem, prośmy o to podczas każdej Mszy Świętej i wzywajmy wstawiennictwa Maryi, Matki Kapłanów, odmawiając różaniec i nabożeństwa majowe w intencji powołań.

Obok modlitwy podejmijmy z młodymi szczerą i serdeczną rozmowę o powołaniach, ukazując im również piękno i ważność powołań do kapłaństwa i życia konsekrowanego. Uczyńmy to zarówno w rodzinnych rozmowach, a także na spotkaniach formacyjnych w parafiach, we wspólnotach młodzieżowych i podczas religii w szkole.

Niech w naszych kościołach lokalnych nie zabraknie również wspólnych inicjatyw powołaniowych, podczas których będziemy słuchać świadectw osób powołanych i dzielić się doświadczeniami spotkania z ludźmi, którzy, realizując swoje powołanie, przybliżyli nas do Jezusa. Z tych inicjatyw niech zrodzą się trwałe przestrzenie pomocy młodym w odkrywaniu ich powołań, ośrodki duszpasterstwa powołań w każdej diecezji, grupy modlitwy o powołania, zespoły podejmujące różne formy duszpasterstwa powołań w parafiach oraz mądre i ciekawe pomysły medialne ukazujące prawdziwe i głębokie oblicze kapłaństwa i życia konsekrowanego w mediach.

Światowy Dzień Modlitw o Powołania chcemy w Polsce przedłużyć na cały tydzień, począwszy od Niedzieli Dobrego Pasterza. Na ten czas Krajowe Centrum Powołań przygotowało materiały formacyjne pod tytułem „Nadaj imię twojej nadziei”. W materiałach tych można znaleźć gotowe konspekty katechez, homilii, nabożeństw, spotkań z młodymi oraz świadectwa samych powołanych. Materiały te trafiły już do większości diecezji w Polsce w formie papierowej. Można je również pobrać drogą elektroniczną ze strony: powolani.pl

Składam serdeczne podziękowania wszystkim modlącym się o powołania i zaangażowanym w duszpasterstwo powołań w Kościele w Polsce. Powołania w Kościele są szczególnym znakiem nadziei, pomóżmy więc młodym nadać właściwe imię ich nadziei.

 

                                               +Andrzej Przybylski

                        Delegat Konferencji Episkopatu Polski ds. Powołań

 

Częstochowa, 7 maja 2025 r.

https://diecezja.swidnica.pl/photos/Tydzie%C5%84%20modlitw%20o%20powo%C5%82ania%202025%20plakat_page-0001.jpg


NOWENNA DO ŚW. ANDRZEJA BOBOLI O DAR JEDNOŚCI I POKOJU

MODLITWA WSTĘPNA

Do odmawiania przez wszystkie dni nowenny.

 

Święty Andrzeju Bobolo, Patronie jedności,

Jeden jest Bóg i Ojciec wszystkich, który [jest i działa] ponad wszystkimi, przez wszystkich i we wszystkich. Na fundamencie tych słów Świętego Pawła przez wieki budowałeś wokół siebie wspólnotę ludzi oddanych Bogu i bliźnim. Towarzyszyłeś Polsce w przełomowych momentach historii, krzepiąc kolejne pokolenia, dodając otuchy i nadziei. Pragniemy wraz z Tobą i Świętymi naszego kraju tworzyć wspólnotę, w której jest miejsce dla każdego. Przez Twoje wstawiennictwo prosimy o łaski Ducha Świętego potrzebne w kształtowaniu solidarnego świata dla nas i przyszłych pokoleń.

Prosimy o to przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

 

LITANIA DO ŚW. ANDRZEJA BOBOLI

 

Kyrie eleison, Christe eleison, Kyrie eleison.
Chryste, usłysz nas, Chryste, wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba Boże,
zmiłuj się nad nami
Synu, Odkupicielu świata, Boże,
Duchu Święty, Boże,
Święta Trójco, jedyny Boże.

Święta Maryjo,
módl się za nami
Święty Andrzeju Bobolo,

Święty Andrzeju, wierny naśladowco Dobrego Pasterza,
Święty Andrzeju, napełniony Duchem Bożym,
Święty Andrzeju, czcicielu Niepokalanie Poczętej Maryi Panny,
Święty Andrzeju, duchowy synu świętego Ignacego Loyoli,
Święty Andrzeju, miłujący Boga i bliźnich aż do oddania swego życia,
Święty Andrzeju, w życiu codziennym oddany Bogu i bliźnim,
Święty Andrzeju, zjednoczony z Bogiem przez nieustanną modlitwę,
Święty Andrzeju, wzorze doskonałości chrześcijańskiej,
Święty Andrzeju, Apostole Polesia,
Święty Andrzeju, powołany przez Boga do jednoczenia rozdzielonych sióstr i braci,
Święty Andrzeju, gorliwy nauczycielu dzieci i ludzi religijnie zaniedbanych,
Święty Andrzeju, niezachwiany w wierze mimo gróźb i tortur,
Święty Andrzeju, wytrwały w największych cierpieniach,
Święty Andrzeju, męczenniku za jedność chrześcijan,
Święty Andrzeju, męczenniku i apostole,
Święty Andrzeju, apostołujący po śmierci wędrówką relikwii umęczonego ciała
Święty Andrzeju, wsławiony przez Boga wielkimi cudami,
Święty Andrzeju, chlubo naszej Ojczyzny,
Święty Andrzeju, wielki Orędowniku Polski,
Święty Andrzeju, proroku zmartwychwstania Polski po trzecim rozbiorze,
Święty Andrzeju, nasz wielki Patronie.
Abyśmy wszyscy chrześcijanie stanowili jedno,
uproś nam u Boga
Abyśmy nigdy od naszej wiary nie odstąpili,
Abyśmy żadnego grzechu ciężkiego nie popełnili,
Abyśmy za popełnione winy szczerą pokutę czynili,
Abyśmy dla naszego zbawienia gorliwie z łaską Bożą współpracowali,
Abyśmy Bogu wiernie służyli,
Abyśmy Najświętszą Maryję Pannę jako Matkę miłowali,
Abyśmy w znoszeniu wszelkich przeciwności wytrwali,
Abyśmy z Tobą nieustannie Bogu chwałę oddawali,.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata,
przepuść nam, Panie,
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata,
wysłuchaj nas, Panie,
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.
K.: Módl się za nami, święty Andrzeju Bobolo,
W.: Abyśmy się stali godni obietnic Chrystusowych.
K.: Módlmy się. Boże, Ty przez śmierć Twojego Syna chciałeś zgromadzić swoje rozproszone dzieci, + spraw, abyśmy gorliwie współpracowali z dziełem Chrystusa, za które oddał życie święty Andrzej, męczennik.

DZIEŃ 1

Modlitwa wstępna, Litania do św. Andrzeja Boboli
Modlitwa nowennowa

O dar jedności w duchu wiary i umiejętność dialogu ponad podziałami.

Święty Andrzeju Bobolo, Patronie jedności.

Apostoł Narodów mówił: A przeto upominam was, bracia, w imię Pana naszego Jezusa Chrystusa, abyście byli zgodni, i by nie było między wami rozłamów; byście byli jednego ducha i jednej myśli. Przy Twojej trumnie, Święty Andrzeju, modlili się wspólnie katolicy i prawosławni, widząc w Tobie apostoła Dobrej Nowiny, a nie doktryny. Łączył ich Jezus. Chcemy wierzyć, że podążanie drogą prawdy, dialogu i przebaczenia, którą wskazałeś swoim życiem i w godzinie śmierci, przyczyni się do naszego zbawienia i budowy lepszego świata na ziemi. Przez Twoje wstawiennictwo prosimy dobrego Boga o dar jedności w duchu wiary i umiejętność dialogu ponad podziałami.

Święty Andrzeju, oręduj za nami u Boga!

Ojcze nasz…, Zdrowaś Maryjo…, Chwała Ojcu…

 

DZIEŃ 2

Modlitwa wstępna, Litania do św. Andrzeja Boboli
Modlitwa nowennowa

Aby chrześcijanie byli dla świata skutecznym znakiem i narzędziem wewnętrznego zjednoczenia z Bogiem i jedności całego rodzaju ludzkiego.

 

Święty Andrzeju Bobolo, Patronie jedności.

Święty Jan Paweł II, papież z Polski, który był świadkiem powrotu Twoich relikwii do Polski, powiedział: Bóg pozwolił świętemu Andrzejowi stać się znakiem, znakiem nie tylko spraw przeszłych, ale także i spraw, na które czekamy, do których się przygotowujemy, znakiem nie tylko tego, co dzieliło i dzieli- a dzieliło aż do śmierci męczeńskiej, ale także tego, co ma połączyć. Kościół w uroczystość świętego Andrzeja Boboli modli się właśnie o to zjednoczenie chrześcijan, ażeby „byli jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie”. Przez Twoje wstawiennictwo, święty Andrzeju, módlmy się wraz z Janem Pawłem II o pragnienie pełnej jedności w sercach chrześcijan, aby byli dla świata skutecznym znakiem i narzędziem wewnętrznego zjednoczenia z Bogiem i jedności całego rodzaju ludzkiego.

Święty Andrzeju, oręduj za nami u Boga.

Ojcze nasz…, Zdrowaś Maryjo…, Chwała Ojcu…

 

DZIEŃ 3

Modlitwa wstępna, Litania do św. Andrzeja Boboli
Modlitwa nowennowa

O dar pokoju społecznego.

Święty Andrzeju Bobolo, Patronie jedności

Swoją misyjną posługę kapłańską sprawowałeś dla ludzi żyjących na peryferiach społecznych, walcząc o zbawienie ich dusz z żarliwością i gotowością oddania własnego życia. Bóg przyjął Twoją ofiarę krwi. Przyłączamy się do słów kardynała Augusta Hlonda, niedługo po Twojej kanonizacji: Za wzorem św. Andrzeja Boboli powinniśmy pracę dla jedności Kościoła poprzeć walnie, szczerze, bez lęku, bez pogłębienia nieporozumień obrządkowych, bez spychania tego wielkiego zagadnienia na tory współzawodnictwa o prestiż i wpływy. Módlmy się o pokój społeczny, upragniony przez wszystkich ludzi dobrej woli.

Święty Andrzeju, oręduj za nami u Boga!

Ojcze nasz…, Zdrowaś Maryjo…, Chwała Ojcu…

 

DZIEŃ 4

Modlitwa wstępna, Litania do św. Andrzeja Boboli
Modlitwa nowennowa

O łaski Ducha Świętego, abyśmy stawali się orędownikami pokoju w naszych rodzinach.

 

Święty Andrzeju Bobolo, Patronie jedności

Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi. Musiałeś przejść przez wiele trudnych doświadczeń, by uporządkować swoje życie, wielu lat potrzebowałeś, by utemperować wybuchowy charakter. Godzinami klęczałeś przed Najświętszym Sakramentem, adorując Boga. Przez wstawiennictwo Apostoła Polesia prosimy Cię, Panie, o łaskę Ducha Świętego, abyśmy stawali się orędownikami pokoju w naszych rodzinach i wszędzie tam, dokąd zostaniemy posłani.

Święty Andrzeju, oręduj za nami u Boga!

Ojcze nasz…, Zdrowaś Maryjo…, Chwała Ojcu…

 

DZIEŃ 5

Modlitwa wstępna, Litania do św. Andrzeja Boboli
Modlitwa nowennowa

Abyśmy każdego człowieka traktowali jak bliźniego i potrafili nieść pomoc tym, którzy jej potrzebują.

Święty Andrzeju Bobolo, Patronie jedności

Jako prawdziwy uczeń Jezusa, żyłeś słowami: Nie ma już Żyda ani poganina, nie ma już niewolnika ani człowieka wolnego, nie ma już mężczyzny ani kobiety, wszyscy bowiem jesteście kimś jednym w Chrystusie Jezusie. Powodowany miłością niosłeś za życia światło Chrystusa bogatym i ubogim, wykształconym i prostym, nie zważając na okoliczności. Po śmierci wstawiałeś się za tymi, którzy prosili Cię o potrzebne łaski, bez względu na ich pochodzenie, wyznawaną religię czy narodowość. Przez Twoje orędownictwo uchroniłeś wielu ludzi przed zarazą, wielu też odzyskało życie i zdrowie. Módlmy się, abyśmy każdego człowieka traktowali jak bliźniego i potrafili nieść pomoc tym, którzy jej potrzebują.

Święty Andrzeju Bobolo, oręduj za nami u Boga!

Ojcze nasz…, Zdrowaś Maryjo…, Chwała Ojcu…

 

DZIEŃ 6

Modlitwa wstępna, Litania do św. Andrzeja Boboli
Modlitwa nowennowa

O dar przezwyciężania w naszej ojczyźnie podziałów i szacunek dla poprzedników.

Święty Andrzeju Bobolo, Patronie jedności

W czasach zaborów krążyła Twoja przepowiednia, że Polska odzyska niepodległość po wielkiej wojnie. Łączyła ona Polaków, dając zniewolonym ludziom nadzieję na odrodzenie. Naucz nas z miłością traktować bliźnich i otwierać się na wspólnotę, przezwyciężając pokusę egoizmu, w duchu napomnienia Apostoła Narodów: abyście postępowali w sposób godny powołania, do jakiego zostaliście wezwani, z całą pokorą i cichością, z cierpliwością, znosząc siebie nawzajem w miłości.  Prosimy Cię, Boże Wszechmogący o dar przezwyciężania w naszej ojczyźnie wszelakich podziałów i szacunek dla dokonań naszych poprzedników.

Święty Andrzeju, oręduj za nami u Boga!

Ojcze nasz…, Zdrowaś Maryjo…, Chwała Ojcu…

 

DZIEŃ 7

Modlitwa wstępna, Litania do św. Andrzeja Boboli
Modlitwa nowennowa

O radość życia wiecznego dla tych, którzy budowali nasz kraj, umacniali jedność narodową i ludzką solidarność.

Święty Andrzeju Bobolo, Patronie jedności

Usiłujcie zachować jedność Ducha dzięki więzi, jaką jest pokój. Twoją kanonizację i powrót relikwii do ojczyzny w przededniu drugiej wojny światowej świętowano w Polsce i Europie. W uroczystościach religijnych uczestniczyły miliony zwykłych mieszkańców oraz rządzący - wszyscy złączeni nadzieją na Twoją pomoc w trudnym czasie. Przez Twoje wstawiennictwo modlimy się do Boga, by natchnął nas duchem służby i odpowiedzialności za losy ludzkiej rodziny i pragnieniem dobra dla wszystkich Rodaków. Módlmy się o radość życia wiecznego dla tych, którzy z oddaniem budowali nasz kraj, umacniali jedność narodową i ludzką solidarność.

Święty Andrzeju, oręduj za nami u Boga!

Ojcze nasz…, Zdrowaś Maryjo…, Chwała Ojcu…

 

DZIEŃ 8

Modlitwa wstępna, Litania do św. Andrzeja Boboli
Modlitwa nowennowa

O łaskę dawania własnym życiem świadectwa wierności Chrystusowemu Kościołowi

i umiłowanie jedności.

 

Święty Andrzeju Bobolo, Patronie jedności

To Ty zainicjowałeś oddawanie czci Maryi jako Królowej Polski w tekście ślubów króla Jana Kazimierza, do których odwoływał się Prymas Tysiąclecia, kardynał Stefan Wyszyński w Jasnogórskich Ślubach Narodu. Byłeś wierny poleceniu Królowej Ziemi i Nieba: Czyńcie wszystko, cokolwiek Wam powie. Prosimy, by Bogurodzica pomogła nawracać nasze serca do Jezusa i tworzyć apostolską wspólnotę ducha. Módlmy się, abyśmy własnym życiem dawali świadectwo wierności Chrystusowemu Kościołowi i umiłowaniu jedności.

Święty Andrzeju, oręduj za nami u Boga!

Ojcze nasz…, Zdrowaś Maryjo…, Chwała Ojcu…

 

DZIEŃ 9

Modlitwa wstępna, Litania do św. Andrzeja Boboli
Modlitwa nowennowa

O dar jedności i pokoju oraz zjednoczenie Kościoła

Święty Andrzeju Bobolo, Patronie jedności

Papież Franciszek, Twój brat w Towarzystwie Jezusowym, wypowiedział słowa: Św. Andrzej, kapłan, jezuita, męczennik, jeden z patronów Polski to wierny świadek Chrystusa. Oddał życie za wiarę, pojednanie braci, zjednoczenie Kościoła. Niech jego wstawiennictwo u Boga wyjedna Kościołowi dar jedności i pokoju. Z wdzięcznością przyjmujemy te słowa i z pokorą pragniemy otwierać nasze serca na innych, poszukiwać dróg porozumienia ze wszystkimi, aby żaden człowiek nie pozostał poza ludzką wspólnotą. Módlmy się o mądrość, odwagę i wytrwałość dla wszystkich, którzy dążą do budowania więzi między ludźmi i narodami na większą chwałę Bożą. Módl się wraz z nami, święty Andrzeju, o dary Ducha Świętego, które poprowadzą nas do jedności i pokoju oraz zjednoczenia Kościoła.

Święty Andrzeju, oręduj za nami u Boga!

Ojcze nasz…, Zdrowaś Maryjo…, Chwała Ojcu…


 
 
- Dobiegły końca odwiedziny duszpasterskie i błogosławienie rodzin, serdeczne podziękowanie za zaproszenia do Waszych domów i wspólną modlitwę. Model odwiedzin zastosowany w Naszej Parafii bardzo dobrze się sprawdza a dzięki temu mogłem od Was poczuć życzliwość i wsparcie w prowadzeniu Naszej wspólnoty. Każdy kto skorzystał z propozycji kolędowej, deklarował przynależność do swojego Kościoła.
Wielkie dzięki
- oczywiście zawsze można poprosić indywwidualnie o odwiedziny i modlitwę za Waszą rodzinę oraz domostwo.
 
- w przyszłym roku jak Bóg pozwoli zaproszenia na kolędę będą zbierane głównie papierowe ale i za pomocą SMS z podaniem adresu do odwiedzenia, wg tego sporządzę plan kolędy.
dziękuję ks. Ireneusz
 

 


 
Warszawa, 27.11.2024 r.
XXV Dzień modlitwy i pomocy materialnej Kościołowi na Wschodzie -
08.12.2024
Umiłowani w Chrystusie Panu Siostry i Bracia!
Czas Adwentu to czas wyjątkowy, najpierw z racji na szczególne treści religijne i
bogactwo tradycji z tym okresem związanych, ale także dlatego że wprowadza nas
bezpośrednio w Tajemnicę Wcielenia – Słowo stanie się Ciałem i zamieszka między nami!
W II Niedzielę Adwentu, zgodnie z uchwałą Konferencji Episkopatu Polski,
obchodzony jest już po raz dwudziesty piąty „Dzień modlitwy i pomocy materialnej Kościołowi
na Wschodzie”. Celem tego dnia jest duchowe i materialne wsparcie Kościoła katolickiego w
krajach Europy Wschodniej i Azji Środkowej, czyli na Białorusi, Litwie, Łotwie i Estonii, na
Ukrainie w Mołdawii, Rosji, Armenii, Azerbejdżanie, Gruzji, Kazachstanie oraz w
Tadżykistanie, Kirgizji i Uzbekistanie. Podczas zbiórki organizowanej w parafiach w Polsce i
wśród Polonii, szczególnie w Anglii i Niemczech w II Niedzielę Adwentu 10 grudnia 2023
roku zebrano 2 mln 604 tys. złotych. Dzięki tym funduszom udało się zrealizować 186
projektów i próśb nadesłanych z różnych krajów na Wschodzie. Mijający rok życiu tamtejszego
Kościoła, jest naznaczony ciągle trwającą wojną na Ukrainie, zbierającą tragiczne żniwo,
niepokojącymi wieściami o aresztowanych kapłanach na Białorusi i trudnymi konsekwencjami
realnej wojny, dotykającymi również inne kraje.
W fali pomocy jaka ciągle płynie z Polski na Ukrainę, od samego początku wojny
uczestniczy też Zespół Pomocy Kościołowi na Wschodzie przy Konferencji Episkopatu Polski.
Nasze wsparcie, kierowane jest poprzez parafie, zgromadzenia zakonne czy instytucje takie jak
Caritas Spes Ukraina. W roku 2024, na pomoc Ukrainie z funduszy Zespołu wydaliśmy 1 mln
204 tys. złotych. Środki te przeznaczone zostały na pomoc w funkcjonowaniu domów seniora,
domów dziecka i wielu wspólnot parafialnych, które przyjęły uchodźców wewnętrznych.
Pomogliśmy też w organizacji letniego wypoczynku dla dzieci – które dzięki temu mogły, choć
na chwilę oderwać się od wojennej rzeczywistości. Wspieramy też finansowo programy służące
aktywizacji i pomocy duchowej i psychologicznej ludzi dotkniętych traumą wojny a
szczególnie dzieci. Godna zauważenia jest cykliczna akcja „Anioły radości” – specjalny
program dedykowany dzieciom doświadczonym przez wojnę, funkcjonujące świetlice w
przyfrontowych miastach, gdzie dzieci mogą spotkać się z rówieśnikami i doświadczyć
odrobiny normalności. Trzeba też wspomnieć o wspieranych finansowo przez Zespół
inicjatywach dedykowanych dorosłym jak ośrodek rehabilitacji fizycznej i duchowej w
Chmielnickim, szwalnia funkcjonująca na wiosce pod Iziumem i wiele innych. We współpracy
z różnymi instytucjami, wspólnotami i dzięki ofiarodawcom indywidualnym z Polski i z
zagranicy szczególnie z Włoch i Anglii, udało się i nadal udaje zorganizować wiele transportów
z pomocą humanitarną. Przekazujemy między innymi żywność, artykuły medyczne, środki
czystości a także generatory prądotwórcze i proste piecyki do ogrzewania – takich transportów,
większych lub mniejszych, zorganizowaliśmy w tym roku 26!
Działalność Zespołu to oczywiście nie tylko Ukraina, choć w obecnej sytuacji,
tamtejszy Kościół, który na różne sposoby stara się pomagać ludziom, szczególnie potrzebuje
naszego wsparcia.
W wielu krajach na Wschodzie wspieramy prowadzone przez Kościół świetlice, przedszkola,
domy dziecka, domy seniora i samotnej matki, przytuliska dla bezdomnych oraz stołówki i
kuchnie, służące dożywianiu dzieci, starszych i najbiedniejszych. Pomogliśmy w organizacji
letniego wypoczynku połączonego z formacją dla dzieci i młodzieży. Tą pomocą objęliśmy 33
grupy z Białorusi, Gruzji, Ukrainy, Uzbekistanu, Kazachstanu i Syberii, jak wspominają
organizujące ten wypoczynek Siostry czy Kapłani – dla wielu uczestników jest to wyjątkowy
czas nie tylko zabawy, spotkań, modlitwy, ale też spokoju i regularnego jedzenia! Na ten cel
wydaliśmy 534 tys. złotych. Przy współpracy z Górnośląskim Odziałem „Wspólnota Polska”
przekazaliśmy paczki żywnościowe naszym najstarszym rodakom na Ziemi Lwowskiej i
zaopatrujemy w niezbędne artykuły Stacje Pomocy Charytatywnej „Dobre Serce”.
Uczestniczymy też w akcji „Podaruj znicz na Kresy”.
Pamiętamy też o tych, którzy ze Wschodu do Polski przyjechali, w tym również o
studentach z Białorusi, Ukrainy i Armenii, poprzez wypłacanie stypendiów. Na stypendia
wydaliśmy 106 tys. złotych.
Zespół świadczy też nieustannie pomoc liturgiczną dla Kościoła katolickiego na
Wschodzie poprzez zakup dla konkretnych parafii paramentów liturgicznych, nagłośnień do
kaplic i świątyń, ksiąg liturgicznych, a także modlitewników i śpiewników oraz wszelkiego
rodzaju pomocy katechetycznych. W tym roku zakupiliśmy paramenty liturgiczne i
wyposażenie na sumę 425 tys. złotych.
Ciągle jeszcze ważną część naszych wydatków stanowią dotacje na odbudowę oraz
renowację kościołów, kaplic świetlic i sal katechetycznych, na ten cel wydaliśmy 612 tys.
złotych.
Ponadto, Zespół finansuje wysyłkę prasy katolickiej, w tym wiadomości KAI oraz wspiera
wydawnictwa i media działające w ramach Kościoła na Wschodzie. Z inicjatywy Zespołu
powstał też Wolontariat, skupiający osoby świeckie, które w czasie swojego urlopu czy wakacji
pomagają duszpasterzom i siostrom zakonnym na Wschodzie. W 2024 roku na posługę
wolontaryjną na Ukrainę, do Kazachstanu, i Uzbekistanu, wyjechało 16 osób, w tym dwie na
wolontariat roczny.
Udało się już ukończyć i wydać pierwsze tomy leksykonu wraz ze wspomnieniami na
temat udziału polskich duchownych w odradzaniu się Kościoła Katolickiego na Wschodzie.
Jest to bardzo ważne dzieło, które pozwoli ocalić od zapomnienia to co zrobili kapłani i siostry
zakonne z Polski dla Kościoła za wschodnią granicą, szczególnie po tzw. „pierestrojce”.
Członkowie Zespołu wyjeżdżają też na Wschód, aby na miejscu poznać potrzeby i
sprawdzić realizacje projektów. W mijającym roku odwiedzili 9 razy Ukrainę włącznie z
dotarciem do Charkowa, Zaporoża czy Odessy oraz Kazachstan, Litwę, Mołdawię i
Naddniestrze.
Zachęcamy do wsparcia duchowego i materialnego dzieł duszpasterskich,
ewangelizacyjnych i charytatywnych Kościoła katolickiego na Wschodzie.
W tym dniu z Kościołem w Polsce i poza jej granicami łączą się wierni z wielu parafii
za wschodnią granicą, dziękując Bogu za modlitwę i składane ofiary. „Dzień modlitwy i
pomocy materialnej Kościołowi na Wschodzie” tam za wschodnią granicą jest dniem
wdzięczności za tych, którzy pomagają duchowo i materialnie.
W imieniu kapłanów, sióstr i braci zakonnych oraz wolontariuszy świeckich,
posługujących aktualnie na Wschodzie, a także wiernych składamy serdeczne podziękowanie
za wszelką pomoc i modlitwę.
W imieniu całego Zespołu Pomocy Kościołowi na Wschodzie
Ks. Leszek Kryża TChr
Zespół Pomocy Kościołowi na Wschodzie
przy Konferencji Episkopatu Polski

 

 
 

 

facebook sharing button
pinterest sharing buttongmail sharing button