Historia parafii

Dzieje parafii – miejscowości Jaszkowa sięgają Bolesława Chrobrego, który dał schronienie bratu św. Wojciecha; Sobieborowi. W starych dokumentach Jaszkowa zwana była Hennigsvilla. Sobiebor ożenił się w Polsce i dostał od króla szmat ziemi, zaś Jaszkowa przypadła w udziale jednemu z królewskiej drużyny – Janiszowi, później zwanemu Haniszem, od którego wioska nosiła nazwę Janiszów.

Po wojnie ustalono Jaszkowa Dolna. Miejscowość Jaszkowa posiadała parafię już od XIV wieku. W dokumentach z 1358 – manuskrypty znajdujące się w bibliotece arcybiskupstwa w Pradze znajduje się wzmianka, że tutaj był plebanus de Henigsvila. Ówczesny kościół, którego prezbiterium stoi na miejscowym cmentarzu należał do najstarszych / XIV w./ Później Kłodzko i Jaszkowa należą do rodziny Jabłonowskich.

W XVI wieku mieszkający tu Polacy – katolicy muszą opuścić świątynię jak i swoją ojcowiznę. Na ich miejsce zostają sprowadzeni protestanccy Niemcy. W 1823 władze państwowe pozwalają wrócić katolikom – Niemcom. W tym czasie, przez krótki okres parafia jest zarządzana z Kłodzka. W XIX wieku dwukrotnie piorun niszczył kościół parafialny, paląc wieżę, chór i organy.

Po wielu przeróbkach i remontach ksiądz Robert Branuner postanawia w porozumieniu z władzami świeckimi zacząć budowę nowego Kościoła. Od 1901 zbierano materiały i fundusze na budowę. 18.06.1903 położono kamień węgielny. Budowa idzie dość szybko – w 1904 bryła kościoła jest ukończona, pozostaje do zagospodarowania wnętrze.

7.X.1905 arcybiskup Pragi kardynał Leo Skrbensky konsekruje nową świątynię.

Wnętrze kościoła urządza ksiądz Juliusz Knittel - ostatni proboszcz niemiecki.

W 1945 Niederhannsdorf - Jaszkowa wraca do Polski.

Pierwszym polskim proboszczem zostaje ksiądz Jan Kania, następnie jest ksiądz Czesław Łagodziński, ksiądz Augustyn Nazimek, ksiądz Karol Gardulski, ksiądz Andrzej Walerowski, ksiądz Dariusz Strzelecki, obecnie proboszczem jest ks. Ireneusz Kulig