Katechizm dla dzieci komunijnych i pytania do egzaminu:

Część I PACIERZ Znak krzyża świętego W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen.

Modlitwa Pańska (Ojcze nasz)

Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje, przyjdź Królestwo Twoje, bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj; i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom; I nie wódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw ode Złego. Amen.

Pozdrowienie Anielskie (Zdrowaś Maryjo) Zdrowaś Maryjo, laski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.

Modlitwa do Anioła Stróża (Aniele Boży) Aniele Boży, Stróżu mój, Ty zawsze przy mnie stój. Rano, wieczór, we dnie, w nocy. Bądź mi zawsze ku pomocy. Broń mnie od wszelkiego złego i doprowadź do żywota wiecznego. Amen.

Chwała Ojcu Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu, jak była na początku teraz i zawsze i na wieki wieków. Amen.

Akt wiary Wierzę w Ciebie, Boże żywy, W Trójcy jedyny, prawdziwy. Wierzę, coś objawił, Boże, Twe słowo mylić nie może.

Akt nadziei Ufam Tobie, boś Ty wierny, Wszechmogący i miłosierny. Dasz mi grzechów odpuszczenie, Łaskę i wieczne zbawienie.

Akt miłości Boże, choć Cię nie pojmuję, Jednak nad wszystko miłuję, Nad wszystko, co jest stworzone, Boś Ty Dobro nieskończone.

Akt żalu Ach, żałuję za me złości Jedynie dla Twej miłości. Bądź miłościw mnie grzesznemu, Dla Ciebie odpuszczam bliźniemu

Przykazanie miłości 1. Będziesz miłował Pana Boga twego z całego serca swego, z całej duszy swojej i ze wszystkich myśli swoich. 2. A bliźniego swego jak siebie samego.

Pięć warunków dobrej spowiedzi świętej. 1. Rachunek sumienia. 2. Żal za grzechy. 3. Mocne postanowienie poprawy. 4. Szczera spowiedź. 5. Zadośćuczynienie Panu Bogu i ludziom.

Siedem grzechów głównych 1. Pycha. 2. Chciwość. 3. Nieczystość. 4. Zazdrość. 5. Nieumiarkowanie w jedzeniu i piciu. 6. Gniew. 7. Lenistwo.

Siedem sakramentów świętych 1. Chrzest. 2. Bierzmowanie. 3. Eucharystia. 4. Pokuta. 5. Namaszczenie chorych. 6. Sakrament święceń (kapłaństwo). 7. Małżeństwo.

Najważniejsze dobre uczynki 1. Modlitwa. 2. Post. 3. Jałmużna.

Dziesięć przykazań Bożych

Jam jest Pan, Bóg twój, którym cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli.

1. Nie będziesz miał bogów cudzych przede Mną.

2. Nie będziesz brał imienia Pana Boga twego nadaremno.

3. Pamiętaj, abyś dzień święty święcił.

4. Czcij ojca swego i matkę swoją.

5. Nie zabijaj.

6. Nie cudzołóż.

7. Nie kradnij.

8. Nie mów fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu swemu.

9.Nie pożądaj żony bliźniego twego.

10. Ani żadnej rzeczy, która jego jest.

PIĘĆ PRZYKAZAŃ KOŚCIELNYCH 1. W niedziele i święta nakazane uczestniczyć we Mszy świętej i powstrzymać się od prac niekoniecznych. 2. Przynajmniej raz w roku przystąpić do Sakramentu Pokuty. 3. Przynajmniej raz w roku, w okresie wielkanocnym, przyjąć Komunię świętą. 4. Zachowywać nakazane posty i wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych, a w czasie Wielkiego Postu powstrzymywać się od udziału w zabawach. 5. Troszczyć się o potrzeby wspólnoty Kościoła.

Skład Apostolski (Wierzę w Boga krótsze)

Wierzę w Boga, Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi. I w Jezusa Chrystusa, Syna Jego jedynego, Pana naszego, który się począł z Ducha Świętego, narodził się Z Maryi Panny. Umęczon pod Ponckim Piłatem, ukrzyżowan, umarł i pogrzebion. Zstąpił do piekieł. Trzeciego dnia zmartwychwstał. Wstąpił na niebiosa, siedzi po prawicy Boga Ojca wszechmogącego. Stamtąd przyjdzie sądzić umarłych. Wierzę w Ducha Świętego, święty Kościół powszechny, świętych obcowanie, grzechów odpuszczenie, ciała zmartwychwstanie, żywot wieczny. Amen.

Wierzę w Boga dłuższe Wierzę w jednego Boga, Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi, wszystkich rzeczy widzialnych i niewidzialnych. I w jednego Pana Jezusa Chrystusa, Syna Bożego Jednorodzonego, który z Ojca jest zrodzony przed wszystkimi wiekami. Bóg z Boga, Światłość ze Światłości, Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego. Zrodzony, a nie stworzony, współistotny Ojcu, a przez Niego wszystko się stało. On to dla nas ludzi i dla naszego zbawienia zstąpił z nieba. I za sprawą Ducha Świętego przyjął ciało z Maryi Dziewicy i stał się człowiekiem. Ukrzyżowany również za nas, pod Poncjuszem Piłatem został umęczony i pogrzebany. I zmartwychwstał trzeciego dnia, jak oznajmia Pismo. I wstąpił do nieba; siedzi po prawicy Ojca. I powtórnie przyjdzie w chwale sądzić żywych i umarłych, a Królestwu Jego nie będzie końca. Wierzę w Ducha Świętego, Pana i Ożywiciela, który od Ojca i Syna pochodzi. Który z Ojcem i Synem wspólnie odbiera uwielbienie i chwałę; który mówił przez Proroków. Wierzę w jeden, święty, powszechny i apostolski Kościół. Wyznaję jeden chrzest na odpuszczenie grzechów. I oczekuję wskrzeszenia umarłych. I życia wiecznego w przyszłym świecie. Amen.

Pod Twoją obronę Pod Twoją obronę uciekamy się, święta Boża Rodzicielko, naszymi prośbami racz nie gardzić w potrzebach naszych, ale od wszelakich złych przygód racz nas zawsze wybawiać, Panno chwalebna i błogosławiona. O Pani nasza, Orędowniczko nasza, Pośredniczko nasza, Pocieszycielko nasza. Z Synem swoim nas pojednaj, Synowi swojemu nas polecaj, swojemu Synowi nas oddawaj.

Trzy cnoty Boskie 1. Wiara. 2. Nadzieja. 3. Miłość.

Ostateczne rzeczy człowieka Śmierć. Sąd Boży. Niebo albo piekło.

Główne prawdy wiary 1. Jest jeden Bóg. 2. Bóg jest sędzią sprawiedliwym, który za dobre wynagradza, a za złe karze. 3. Są trzy Osoby Boskie: Bóg Ojciec, Syn Boży i Duch Święty. 4. Syn Boży stał się człowiekiem i umarł na krzyżu dla naszego zbawienia. 5. Dusza ludzka jest nieśmiertelna. 6. Łaska Boża jest do zbawienia koniecznie potrzebna.

Spowiedź powszechna Spowiadam się Bogu wszechmogącemu i wam, bracia i siostry, że bardzo zgrzeszyłem myślą, mową, uczynkiem i zaniedbaniem: moja wina, moja wina, moja bardzo wielka wina! Przeto błagam Najświętszą Maryję zawsze Dziewicę, wszystkich Aniołów i Świętych, i was, bracia i siostry, o modlitwę za mnie do Pana Boga naszego.

Chwała na wysokości Bogu Chwała na wysokości Bogu, a na ziemi pokój ludziom dobrej woli. Chwalimy Cię. Błogosławimy Cię. Wielbimy Cię. Wysławiamy Cię. Dzięki Ci składamy, bo wielka jest chwała Twoja. Panie Boże, Królu nieba, Boże Ojcze wszechmogący, Panie, Synu Jednorodzony, Jezu Chryste. Panie Boże, Baranku Boży, Synu Ojca, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami, który gładzisz grzechy świata, przyjm błaganie nasze. Który siedzisz po prawicy Ojca, zmiłuj się nad nami. Albowiem tylko Tyś jest Święty. Tylko Tyś jest Panem. Tylko Tyś najwyższy, Jezu Chryste, z Duchem Świętym w chwale Boga Ojca. Amen.

Niech Pan przyjmie ofiarę Niech Pan przyjmie tę ofiarę z rąk twoich na cześć i chwałę swojego Imienia, a także na pożytek nasz i całego Kościoła świętego. Oto wielka tajemnica wiary (odpowiedź). Ksiądz: Oto wielka tajemnica wiary. Wierni: Głosimy śmierć Twoją, Panie Jezu, wyznajemy Twoje zmartwychwstanie i oczekujemy Twego przyjścia w chwale. Święty, Święty, Święty, Pan Bóg Zastępów. Pełne są niebiosa i ziemia chwały Twojej. Hosanna na wysokości. Błogosławiony, który idzie w imię Pańskie. Hosanna na wysokości. Panie, nie jestem godzien, „Panie, nie jestem godzien, abyś przyszedł do mnie, ale powiedz tylko słowo, a będzie uzdrowiona dusza moja”

Formuła spowiedzi Dziecko: W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus. Ksiądz: Na wieki wieków. Amen.

Dziecko: Do spowiedzi świętej przystępuję po raz pierwszy. (od następnej spowiedzi mówisz: ostatni raz byłem u spowiedzi (mówisz, kiedy) pokutę zadaną odprawiłem (lub nie i dlaczego), a dalej jest tak samo) Obraziłem Pana Boga następującymi grzechami (wyznajesz swoje grzechy)

Później mówisz: Więcej grzechów nie pamiętam, za wszystkie serdecznie żałuję, obiecuję poprawę i proszę Cię Ojcze o pokutę i rozgrzeszenie.

Kapłan rozmawia z tobą. Następnie modli się i udziela rozgrzeszenia. Dziecko (cicho modlisz się) Boże, bądź miłościw mnie grzesznemu.

(po słowach kapłana: „I ja odpuszczam tobie grzechy w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego” odpowiadasz: AMEN)

Ksiądz: Wysławiajmy Boga, bo jest dobry Dziecko: Bo Jego miłosierdzie trwa na wieki. Ksiądz: Pan odpuścił tobie grzechy, idź w pokoju. Dziecko: Bóg zapłać. Szczęść Boże. Odchodzisz od konfesjonału, gdy usłyszysz pukanie w deskę kapłana. Całując stułę kapłana wyrażasz szacunek do Pana Boga. Idź do ławki, podziękuj Bogu za przebaczenie i miłość, odmów pokutę zadaną przez spowiednika. Jeśli zapomnisz o pokucie odmów dowolną modlitwę jako dziękczynienie za spowiedź.

Część II KATECHIZM DODATKOWY (TEGO NIE ZALICZAMY U OJCÓW) Uczynki miłosierne co do duszy 1. Grzeszących upominać. 2. Nieumiejętnych pouczać. 3. Wątpiącym dobrze radzić. 4. Strapionych pocieszać. 5. Krzywdy cierpliwie znosić. 6. Urazy chętnie darować. 7. Modlić się za żywych i umarłych. Uczynki miłosierne co do ciała 1. Głodnych nakarmić. 2. Spragnionych napoić. 3. Nagich przyodziać. 4. Podróżnych w dom przyjąć. 5. Więźniów pocieszać. 6. Chorych odwiedzać. 7. Umarłych pogrzebać. Siedem darów Ducha Świętego 1.Mądrość. 2.Rozum. 3.Rada. 4.Męstwo. 5. Umiejętność. 6. Pobożność. 7. Bojaźń Boża. Anioł Pański Anioł Pański zwiastował Pannie Maryi. I poczęła z Ducha Świętego. Zdrowaś Maryjo… Oto ja służebnica Pańska. Niech mi się stanie według słowa twego. Zdrowaś Maryjo… A Słowo ciałem się stało. I mieszkało między nami. Zdrowaś Maryjo… Módl się za nami, święta Boża Rodzicielko. Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych. Módlmy się: Wszechmogący Boże, przez zwiastowanie anielskie poznaliśmy wcielenie Chrystusa, Twojego Syna, prosimy Cię, wlej w nasze serca swoją łaskę, abyśmy przez Jego mękę i krzyż zostali doprowadzeni do chwały zmartwychwstania. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen. W czasie wielkanocnym zamiast „Anioł Pański” mówi się: Królowo nieba, wesel się, alleluja, Bo Ten, któregoś nosić zasłużyła, alleluja, Zmartwychwstał, jak powiedział, alleluja, Módl się za nami do Boga, alleluja. Raduj się i wesel, Panno Maryjo, alleluja. Bo zmartwychwstał Pan prawdziwie, alleluja. Módlmy się: Boże, Ty przez zmartwychwstanie Twojego Syna, naszego Pana Jezusa Chrystusa, przywróciłeś radość światu, spraw, abyśmy przez Jego Matkę, Dziewicę Maryję, osiągnęli szczęście życia wiecznego. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen. Modlitwa przed nauką Duchu święty, który oświecasz serca i umysły nasze! Dodaj nam ochoty i zdolności, aby ta nauka była dla nas Z pożytkiem doczesnym i wiecznym. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen. Modlitwa po nauce Dzięki Ci, Boże, za światło tej Nauki! Pragniemy, abyśmy nią oświeceni mogli Cię zawsze wielbić i wolę Twoją wypełniać. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen. Modlitwa przed posiłkiem Boże, Ty żywisz ptaki powietrzne i przyozdabiasz lilie polne. Błogosławimy Ciebie za wszystkie stworzenia i za ten posiłek, który mamy spożywać. Prosimy Cię, Panie, daj wszystkim ludziom konieczne do życia pożywienie. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen. Modlitwa po posiłku Dziękujemy Ci, Boże, który nas posiliłeś przy tym stole. Spraw, niech pokarm przyjęty dla pokrzepienia ciała przyczynia się także do naszego duchowego wzrostu. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen. Zestaw pytań i odpowiedzi O Panu Bogu 1. Kto to jest Pan Bóg? Pan Bóg jest to Duch najdoskonalszy, Stworzyciel nieba i ziemi, i Ojciec nasz najlepszy. 2. Dlaczego Pana Boga nazywamy Duchem? Pana Boga nazywamy Duchem, bo nie ma ciała. 3. Jak nazywamy Boga w trzech Osobach? Boga w trzech Osobach nazywamy Trójcą Świętą. 4. Czy Pan Bóg zawsze był i zawsze będzie? Pan Bóg był zawsze, jest i będzie zawsze, i dlatego Pana Boga nazywamy wiecznym. 5. Gdzie jest Pan Bóg? Pan Bóg jest w niebie, na ziemi i na każdym miejscu. 6. Dlaczego Pana Boga nazywamy wszechwiedzącym? Bo Pan Bóg wszystko wie i zna nawet nasze myśli i chęci. 7. Dlaczego Pana Boga nazywamy Stworzycielem? Pana Boga nazywamy Stworzycielem, bo uczynił wszystkie rzeczy z niczego. 8. Dlaczego Pana Boga nazywamy Ojcem najlepszym? Pana Boga nazywamy Ojcem najlepszym, bo kocha wszystkich ludzi jako swoje dzieci i troszczy się o wszystkie stworzenia swoje. 9. Dlaczego Pana Boga nazywamy sprawiedliwym? Bo Pan Bóg za dobre wynagradza, a za złe karze. 10. Dlaczego Pana Boga nazywamy miłosiernym? Bo Pan Bóg chętnie przebacza, gdy żałujemy za grzechy. O Aniołach 11. Kto to są aniołowie? Aniołowie są to duchy, które mają rozum i wolną wolę, lecz nie mają ciała. 12. Na co Pan Bóg stworzył Aniołów? Pan Bóg stworzył aniołów, aby Pana Boga chwalili, ludziom do zbawienia pomagali i cieszyli się szczęściem w niebie. 13. Jak nazywamy aniołów, którzy nam pomagają? Aniołów, którzy nam pomagają, nazywamy Aniołami Stróżami. 14. Czy wszyscy aniołowie zostali posłuszni Panu Bogu? Niektórzy aniołowie zbuntowali się i nie chcieli służyć Panu Bogu. 15. Jak Pan Bóg ukarał zbuntowanych aniołów? Zbuntowanych aniołów Pan Bóg strącił do piekła, gdzie nie mogą oglądać Go i cierpią wieczne męki. 16. Jak nazywamy zbuntowanych aniołów? Zbuntowanych aniołów nazywamy szatanami, złymi duchami albo diabłami. 17. Co czynią złe duchy? Złe duchy kuszą ludzi, aby nie słuchali Pana Boga. O człowieku 18. Skąd się wziął człowiek? Człowieka stworzył Pan Bóg. 19. Kto to jest człowiek? Człowiek jest to stworzenie Boże, które posiada ciało i duszę nieśmiertelną. 20. Do kogo jest podobna dusza ludzka? Dusza ludzka podobna jest do Pana Boga, bo jest duchem, ma rozum i wolną wolę i nigdy nie umiera. 21. Na co Pan Bóg stworzył człowieka? Pan Bóg stworzył człowieka, aby człowiek Pana Boga kochał, pełnił jego wolę i żył wiecznie, szczęśliwie we wspólnocie z Nim. 22. Dlaczego pierwsi ludzie byli szczęśliwi? Pierwsi ludzie byli bardzo szczęśliwi, bo byli miłymi dziećmi Bożymi, praca nie była dla nich ciężarem, nie chorowali i mieli nie umierać. 23. Z czego najbardziej cieszyli się pierwsi ludzie? Cieszyli się najbardziej z tego, że w duszy mieli łaskę uświęcającą. 24. Co sprawia w duszy łaska uświęcająca? Łaska uświęcająca czyni duszę piękną i miłą Bogu, łączy nas z Panem Jezusem i daje prawo do nieba. O grzechu pierworodnym 25. Czego wymagał Pan Bóg od pierwszych ludzi? Pan Bóg wymagał, aby pierwsi ludzie kochali Go i byli Mu posłuszni. 26. Czy pierwsi ludzie byli posłuszni Panu Bogu? Pierwsi ludzie nie byli posłuszni Panu Bogu. Diabeł namówił ich do nieposłuszeństwa. 27. Jak nazywa się nieposłuszeństwo pierwszych ludzi? Nieposłuszeństwo pierwszych ludzi nazywamy grzechem pierworodnym. 28. Jak Pan Bóg ukarał pierwszych ludzi za ich grzech? Pan Bóg pozbawił ich łaski uświęcającej, prawa do nieba i przestali być dziećmi Bożymi; Pan Bóg zapowiedział, że za karę będą musieli ciężko pracować, chorować i umierać, i usunął ich z raju. 29. Czy te kary dotknęły tylko pierwszych ludzi? Kary te spadły na wszystkich ludzi, czyli wszyscy ludzie rodzą się z grzechem pierworodnym. 30. Kto był wolny od grzechu pierworodnego? Od grzechu pierworodnego była wolna tylko Najświętsza Maryja Panna, dlatego nazywamy Ją Niepokalanie Poczętą. O rzeczach ostatecznych 31. Co to jest śmierć? Śmierć jest to rozłączenie duszy i ciała. 32. Co się dzieje z duszą po śmierci człowieka? Po śmierci człowieka dusza staje na sąd Boży. 33. Dokąd idzie dusza po sądzie? Po sądzie Bożym czeka duszę albo nagroda w niebie, albo oczyszczeniu w czyśćcu, albo wieczna kara w piekle. 34. Jaka jest nagroda w niebie? Dusze w niebie są szczęśliwe, bo oglądają Pana Boga, są razem z Panem Jezusem, Najświętszą Maryją Panną, Aniołami i Świętymi. 35. Jaką karę ponoszą potępieni w piekle? Potępieni w piekle nie oglądają Pana Boga i cierpią wieczne męki. 36. Co się dzieje z duszą w czyśćcu? Dusza w czyśćcu przez jakiś czas cierpi dotkliwe męki, a potem idzie do nieba. 37. Kiedy i ciało otrzyma nagrodę albo karę wieczną? Na końcu świata wszyscy ludzie zmartwychwstaną na Sąd Ostateczny. Wtedy również ciało człowieka otrzyma nagrodę albo karę wieczną. O przykazaniach Bożych 38. Co Pan Bóg uczynił, aby ludzie wiedzieli, jak mają postępować? Pan Bóg dał ludziom przykazania. Jest ich dziesięć. 39. Które jest pierwsze przykazanie Boże? Nie będziesz miał bogów cudzych przede Mną. 40. Kiedy zachowujemy pierwsze przykazanie Boże? Pierwsze przykazanie zachowujemy, gdy: 1. wierzymy w Pana Boga i we wszystko, co Pan Bóg objawił, 2. modlimy się często — rozmawiamy z Panem Bogiem, 3. oddajemy Mu cześć. 41. Które jest drugie przykazanie Boże? Nie będziesz brał Imienia Pana Boga swego nadaremno. 42. Kiedy zachowujemy drugie przykazanie Boże? Drugie przykazanie zachowujemy, gdy: 1. szanujemy Imię Boże i imiona świętych, 2. szanujemy miejsca i rzeczy poświęcone, 3. szanujemy osoby poświęcone Panu Bogu, 4. zachowujemy skupienie w kościele – poważnie zachowujemy się w kościele. 43. Które jest trzecie przykazanie Boże? Pamiętaj, abyś dzień święty święcił. 44. Kiedy zachowujemy trzecie przykazanie Boże? Trzecie przykazanie Boże zachowujemy, gdy: 1. przeznaczamy niedziele i święta na oddanie czci Bogu, 2. na uczestniczenie we Mszy świętej, 3. na odpoczynek i pełnienie dobrych uczynków. 45. Które jest czwarte przykazanie Boże? Czcij ojca swego i matkę swoją. 46. Kiedy zachowujemy czwarte przykazanie Boże? Czwarte przykazanie Boże zachowujemy, gdy: 1. szanujemy, kochamy i słuchamy swoich rodziców, 2. szanujemy opiekunów i przełożonych, 3. kochamy i modlimy się za swoją Ojczyznę. 47. Które jest piąte przykazanie Boże? Nie zabijaj. CZĘŚĆ II 48. Kiedy zachowujemy piąte przykazanie Boże? Piąte przykazanie zachowujemy, gdy: 1. szanujemy życie i zdrowie własne, 2. szanujemy życie i zdrowie innych ludzi, 3. gdy nie niszczymy i nie zanieczyszczamy naturalnego środowiska, 4. opiekujemy się zwierzętami i ptakami. 49. Które jest szóste i dziewiąte przykazanie Boże? Szóste przykazanie: Nie cudzołóż. Dziewiąte przykazanie: Nie pożądaj żony bliźniego twego. 50. Kiedy zachowujemy szóste i dziewiąte przykazanie Boże? Przykazanie szóste i dziewiąte zachowujemy, gdy: 1. zachowujemy się skromnie, 2. mamy czyste myśli i słowa, 3. unikamy okazji do powstawania nieczystych myśli i bezwstydnego zachowania się. 51. Które jest siódme i dziesiąte przykazanie Boże? Siódme przykazanie: Nie kradnij. Dziesiąte przykazanie: Nie pożądaj żadnej rzeczy, która jego jest (bliźniego twego). 52. Kiedy zachowujemy siódme i dziesiąte przykazanie Boże? Siódme i dziesiąte przykazanie zachowujemy, gdy: 1. nie bierzemy cudzych rzeczy bez pozwolenia właściciela, 2. szanujemy cudze i własne rzeczy, 3. szanujemy rzeczy społeczne, 4. oddajemy rzeczy znalezione lub pożyczone 5. szanujemy pracę ludzi. 53. Które jest ósme przykazanie Boże? Nie mów fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu swemu. 54. Kiedy zachowujemy ósme przykazanie Boże? Ósme przykazanie zachowujemy, gdy: 1. mówimy prawdę, 2. mówimy dobrze o innych ludziach, 3. nie pozwalamy innym mówić źle o bliźnich. 55. Które są najważniejsze przykazania Boże? Najważniejszymi przykazaniami Bożymi są przykazania miłości: 1. Będziesz miłował Pana Boga swego z całego serca swego, z całej duszy swojej i ze wszystkich myśli swoich, 2. A bliźniego swego jak siebie samego. O przykazaniach kościelnych 56. Jakie są jeszcze przykazania, które każdy katolik zachować powinien? Przykazania kościelne. 57. Kto Kościołowi dał władzę ustanawiania przykazań? Sam Pan Jezus. O grzechu 59. Co to jest grzech? Grzech jest to świadome i dobrowolne przekroczenie przykazań Bożych lub kościelnych. 60. Czy wszystkie grzechy są jednakowe? Nie wszystkie grzechy są jednakowe; jedne są ciężkie, czyli śmiertelne, inne są lekkie, czyli powszednie. 61. Kiedy człowiek popełnia grzech ciężki? Gdy świadomie i dobrowolnie nie zachowuje przykazań w ważnej rzeczy. 62. Jakie są skutki grzechu śmiertelnego? Przez grzech śmiertelny człowiek obraża Pana Boga, zrywa z Nim przyjaźń, krzywdzi braci, pozbawia się łaski uświęcającej i prawa do nieba, zasługuje na kary tu na ziemi i potępienie wieczne. O Panu Jezusie 63. Kim jest Jezus Chrystus? Jezus Chrystus jest Synem Bożym, który stał się człowiekiem dla naszego zbawienia. 64. W jaki sposób zbawił nas Pan Jezus? Pan Jezus zbawił nas przez mękę i śmierć swoją na krzyżu. 65. Kto jest Ojcem Pana Jezusa? Ojcem Pana Jezusa jest Bóg Ojciec. 66. Kto jest Matką Pana Jezusa? Matką Pana Jezusa jest Najświętsza Maryja Panna. 67. Kim był święty Józef? Święty Józef był Opiekunem Pana Jezusa. 68. Dlaczego Matka Boża nazywa się Najświętsza? Matka Boża nazywa się Najświętsza, bo nie miała żadnego grzechu i była pełna łaski Bożej. 69. Dlaczego Matkę Bożą nazywamy Niepokalanie Poczętą? Matka Boża nazywa się Niepokalanie Poczętą, bo wolna była od grzechu pierworodnego i była pełna łaski Bożej. O łasce Bożej 70. Czego potrzebuje człowiek, aby mógł osiągnąć niebo? Człowiek, aby mógł osiągnąć niebo, potrzebuje pomocy laski Bożej. 71. Kto wysłużył nam łaskę Bożą? Łaskę Bożą wysłużył nam Zbawiciel świata, Jezus Chrystus. 72. Jakie są rodzaje łaski Bożej? Łaska Boża jest uświęcająca i uczynkowa. 73. Co to jest łaska uświęcająca? Łaska uświęcająca jest to dar Boży, który daje nam życie nadprzyrodzone, czyni dziećmi Bożymi i daje prawo do nieba. 74. Kiedy po raz pierwszy otrzymujemy łaskę uświęcająca? Po raz pierwszy otrzymujemy łaskę uświęcającą na chrzcie świętym. 75. Kiedy traci człowiek łaskę uświęcającą? Łaskę uświęcającą traci człowiek, gdy popełnia grzech ciężki. 76. Przez co możemy odzyskać utraconą łaskę uświęcającą? Utraconą łaskę uświęcającą możemy odzyskać przez sakrament pokuty. 77. Co to jest łaska uczynkowa? Łaska uczynkowa jest to pomoc Boża do spełniania dobrych uczynków, potrzebnych do zbawienia. O Sakramentach świętych 78. Co to jest sakrament? Sakrament jest to znak widzialny, który z ustanowienia Pana Jezusa daje nam życie Boże. Sakrament jest to widzialny znak, niewidzialnego Boga. 79. Co sprawiają sakramenty święte w nas? Przez sakramenty święte Pan Jezus łączy się z nami, udziela nam życia Bożego i daje swoje łaski. 80. Ile jest sakramentów świętych? Sakramentów świętych jest siedem: 1. chrzest, 2. bierzmowanie, 3. Eucharystia, czyli Najświętszy Sakrament, 4. pokuta, 5. namaszczenie chorych, 6. kapłaństwo, 7. małżeństwo. 81. Które sakramenty można przyjmować tylko raz w życiu? Chrzest, bierzmowanie i sakrament święceń. O chrzcie świętym 82. Co to jest chrzest święty? Chrzest święty jest bramą sakramentów; jest to pierwszy i najpotrzebniejszy sakrament, w którym Pan Jezus uwalnia nas od grzechu pierworodnego i innych grzechów, jednoczy nas z Sobą, daje nam życie Boże i włącza nas do Kościoła świętego. 83. Kto może chrzcić? Chrztu świętego udziela zazwyczaj kapłan lub diakon, a w nagłym wypadku może udzielić go każdy człowiek. 84. W jaki sposób udziela się Chrztu Świętego? Chrztu świętego udziela się w ten sposób: polewa się główkę dziecka wodą i jednocześnie wymawia słowa, … ja ciebie chrzczę w Imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. O Sakramencie Pokuty 85. Co to jest pokuta? Pokuta jest to sakrament, w którym kapłan w zastępstwie Pana Jezusa odpuszcza nam grzechy. 86. Jakie warunki trzeba wypełnić, aby przyjąć sakrament pokuty godnie i z pożytkiem dla duszy? Żeby Pan Jezus odpuścił nam grzechy w sakramencie pokuty trzeba: zrobić rachunek sumienia, żałować za grzechy, zrobić mocne postanowienie poprawy, szczerze się wyspowiadać i zadośćuczynić (wynagrodzić) Panu Bogu i ludziom. 87. Co to jest rachunek sumienia? Rachunek sumienia jest to przypomnienie sobie swoich grzechów. 88. Co to jest żal za grzechy? Żal za grzechy jest to smutek z powodu popełnionych grzechów. Trzeba żałować za grzechy, gdyż przez nie obraziliśmy Pana Boga. 89. Co trzeba uczynić po obudzeniu żalu za grzechy? Po przeproszeniu Pana Boga za grzechy trzeba mocno postanowić więcej nie grzeszyć i unikać okazji do grzechu. 90. Co to jest spowiedź? Spowiedź jest to wyznanie wszystkich swoich grzechów przed kapłanem dla otrzymania rozgrzeszenia. 91. Jaka powinna być spowiedź? Spowiedź powinna być szczera i całkowita, to znaczy, że na spowiedzi trzeba wyznać wszystkie swoje grzechy. 92. Co się dzieje w duszy przez spowiedź dobrze odbytą? W spowiedzi dobrze odbytej Pan Jezus odpuszcza grzechy i karę wieczną, przywraca łaskę uświęcającą i daje łaski uczynkowe do zachowania przykazań. 93. Co to jest zadośćuczynienie? Zadośćuczynienie Panu Bogu i bliźniemu jest to wypełnienie wyznaczonej przez kapłana pokuty oraz wynagrodzenie krzywd wyrządzonych ludziom. O sakramencie Eucharystii 94. Co to jest Najświętsza Eucharystia? Najświętsza Eucharystia jest to prawdziwe Ciało i prawdziwa Krew Pana Jezusa pod postaciami chleba i wina. 95. Kto jest w Najświętszym Sakramencie? W Najświętszym Sakramencie jest Pan Jezus żywy jako Bóg i Człowiek. 96. Jakie sakramenty święte ustanowił Pan Jezus na Ostatniej Wieczerzy? Podczas Ostatniej Wieczerzy Pan Jezus ustanowił Eucharystię oraz sakrament święceń. 97. Co czyni Pan Jezus w ofierze Mszy świętej? We Mszy świętej Pan Jezus ofiaruje się za nas i z nami Ojcu Niebieskiemu oraz karmi nas swoim Ciałem. 98. Co. to jest Msza święta? Msza święta jest powtórzeniem w sposób niekrwawy Ofiary Pana Jezusa na krzyżu. 99. Co to jest Komunia święta? Przyjmowanie Najświętszego Sakramentu, czyli spożywanie Ciała i Krwi Pana Jezusa pod postaciami chleba i wina nazywamy Komunią świętą. We Mszy świętej kapłan i wierni przyjmują Komunię świętą. 100. Co sprawia w nas Komunia święta? Komunia święta jednoczy nas z Panem Jezusem i z ludźmi w jedną rodzinę dzieci Bożych, wzmacnia miłość, pomnaża łaskę uświęcającą i daje łaski uczynkowe. 101. Kto może przyjmować Komunię świętą? Każdy, kto chce zjednoczyć się z Panem Jezusem i nie ma na duszy grzechu śmiertelnego. O innych Sakramentach świętych 102. Co to jest Bierzmowanie? Bierzmowanie jest to Sakrament, w którym Duch Święty rozpala w duszy miłość i daje swoje dary, umacnia chrześcijanina, aby wiarę swoją wyznawał, bronił jej i według niej żył. Bierzmowanie czyni na s w pełni członkami Kościoła. 103. Co to jest Sakrament Namaszczenia Chorych? Namaszczenie Chorych jest to Sakrament, w którym Pan Jezus włącza cierpienia chorego w swoją Mękę, odpuszcza grzechy, udziela szczególne łaski. Sakrament Chorych niekiedy przynosi ulgę w cierpieniach, a nawet przywraca zdrowie. 104. Co to jest Kapłaństwo? Kapłaństwo jest to Sakrament, w którym Pan Jezus daje władze składania Ofiary Mszy świętej, udziela Sakramentów świętych i łaskę do godnego ich wykonania. Wszyscy wierni uczestniczą w Kapłaństwie Chrystusowym. 105. Co to jest Małżeństwo? Małżeństwo jest to Sakrament, w którym dwoje chrześcijan stanu wolnego zawiera ze sobą nierozerwalny związek i otrzymuje łaski do wiernego wypełniania przyjętych obowiązków. 106. Jakie są główne obowiązki stanu małżeńskiego? 1. Wychowywać dzieci i dbać o ich dobro doczesne i wieczne. 2. Żyć zgodnie aż do śmierci w miłości i wierności małżeńskiej. 3. Wspomagać się wzajemnie w dążeniu do szczęścia doczesnego i wiecznego. O Kościele świętym 107. Skąd wiemy o tym wszystkim, czego uczymy się o Panu Bogu? Sam Pan Bóg objawił to ludziom. 108. Komu polecił Pan Jezus nauczać tego, co Pan Bóg objawił ludziom? Pan Jezus polecił Apostołom i ich następcom nauczać ludzi tego, co Pan Bóg objawił. 109. Którego Apostoła wybrał Pan Jezus jako swego zastępcę? Pan Jezus wybrał św. Piotra jako swego zastępcę. 110. Kto jest następcą św. Piotra? Następcą św. Piotra jest Biskup Rzymu, czyli Papież, Ojciec Święty. 111. Kto jest następcą Apostołów? Następcami Apostołów są biskupi. 112. Kto pomaga biskupom w nauczaniu tego, co Pan Bóg objawił? W nauczaniu tego, co Pan Jezus objawił, pomagają biskupom kapłani, czyli księża oraz diakoni. 113. Kto stanowi Kościół święty? Kościół święty stanowią: papież, biskupi, kapłani, diakoni i wierni. Wszyscy ludzie odkupieni przez Chrystusa stanowią Lud Boży. 114. Jakie są główne obowiązki katolika? 1. Wierzyć w to wszystko, co Pan Bóg objawił, a Kościół naucza, 2. wypełniać przykazania Boże i kościelne, 3. przyjmować sakramenty święte, 4. modlić się i pełnić dobre uczynki. W kościele… Niechaj będzie pochwalony Przenajświętszy Sakrament, teraz i zawsze i na wieki wiek

 

JAN PAWEŁ II – CYWILIZACJA ŻYCIA

 

List pasterski Episkopatu Polski
zapowiadający ogólnopolskie obchody XXIII Dnia Papieskiego

Umiłowani w Chrystusie Panu Siostry i Bracia!

Życie jest darem, który człowiek otrzymuje od Boga. Troska z jaką właściciel z dzisiejszej Ewangelii przygotowuje winnicę – otaczając ją murem, kopiąc tłocznie i stawiając wieżę – jest obrazem miłości Boga, który stwarzając świat i wyposażając człowieka w rozum i wolną wolę dał mu warunki do rozwoju. Dary te są wyrazem zaufania wobec człowieka, który odkrywając wolę Bożą, może kierować własnym życiem i wpływać na losy innych. W ten sposób Bóg zaprosił człowieka do budowania na świecie „cywilizacji życia”. Jej podstawą jest rodzina i rodzące się w niej nowe życie. Dzieci są „nadzieją, która rozkwita wciąż na nowo, projektem, który nieustannie się urzeczywistnia, przyszłością, która pozostaje zawsze otwarta. Przychodząc na świat, przynoszą z sobą orędzie życia, które wskazuje na Stwórcę”, o czym przypomniał na Kongresie Rodzin w Rzymie w 2000 roku św. Jan Paweł II.

Człowiek jednak nadużył zaufania, którym obdarzył go Bóg, czego wyrazem we wspomnianej przypowieści jest bunt robotników przeciwko właścicielowi winnicy. Wszedł on w miejsce Boga i sam zaczął decydować o życiu, jego wartości i sensie. Tragiczne skutki tej postawy św. Jan Paweł II określił mianem „cywilizacji śmierci”. Stanowi ją „wszystko, co godzi w samo życie, jak wszelkiego rodzaju zabójstwa, ludobójstwa, aborcja, eutanazja i dobrowolne samobójstwo; wszystko, cokolwiek narusza całość osoby ludzkiej, jak okaleczenia, tortury zadawane ciału i duszy, próby wywierania przymusu psychicznego; wszystko, co ubliża godności ludzkiej, jak nieludzkie warunki życia, arbitralne aresztowania, deportacje, niewolnictwo, prostytucja, handel kobietami i młodzieżą; a także nieludzkie warunki pracy” (KDK, 27).

Dlatego przeżywając, w łączności z papieżem Franciszkiem, XXIII Dzień Papieski, pod hasłem „Jan Paweł II – Cywilizacja życia”, chcemy wrócić do orędzia, które św. Jan Paweł II zapisał na kartach encykliki Evangelium vitae. Papież przypomniał o godności i wartości ludzkiego życia, a także wskazał w jaki sposób w opozycji do „cywilizacji śmierci” budować „cywilizację życia”.

I. Kim jest człowiek?

Współcześnie fundamentalną kwestią w budowaniu „cywilizacji życia” nie jest już tylko prawda o godności człowieka, gdyż jest ona zazwyczaj jasno prezentowana zarówno w nauczaniu Kościoła jak i prawodawstwie świeckim. Dzisiaj główne kontrowersje związane są z próbą odpowiedzi na pytanie – jaka istota może być nazwana człowiekiem? Na podstawie jakich kryteriów można to ocenić i kto te kryteria ustala?

Czytelne stanowisko Kościoła w tej kwestii zaprezentował św. Jan Paweł II, który pisał: „od chwili zapłodnienia (…) rozpoczyna się życie, które nie jest życiem ojca ani matki, ale nowej istoty ludzkiej, która rozwija się samoistnie. (…) Tę oczywistą prawdę (…) nowoczesna genetyka potwierdza cennymi dowodami. Ukazała ona, że od pierwszej chwili istnieje dokładny program tego, kim będzie ta żywa istota (…). Od zapłodnienia rozpoczynają się dzieje życia człowieka, choć potrzeba czasu, aby każda z jego wielkich potencjalnych zdolności w pełni się ukształtowała i mogła być wykorzystana” (EV, 60). Przytoczone słowa stanowią jednoznaczną odpowiedź na podnoszone w debacie publicznej pytania dotyczące m.in. prawa rodziców, a zwłaszcza matki, do decydowania o życiu dziecka, które nosi w swoim łonie. Sprzeciwiają się również próbom wymuszenia na ustawodawcy uchwalenia prawa do bezpłatnego dostępu do aborcji i nakazowi jej wykonywania pracownikom ochrony zdrowia.

Nie brakuje dziś także głosów, które w imię etyki jakości życia, czyli na podstawie przyjętych standardów biologicznych, intelektualnych, psychicznych czy ekonomicznych, dla których najważniejszymi kryteriami są użyteczność i sukces za wszelką cenę, odmawiają prawa do życia osobom chorym i z niepełnosprawnościami. Ma się to dokonywać poprzez ograniczanie im dostępu do leczenia, izolację a także pozbawianie ochrony prawnej czy wręcz eutanazję. Tymczasem „(…) cierpienie, które pod tylu różnymi postaciami obecne jest w naszym ludzkim świecie, jest w nim obecne także i po to, ażeby wyzwalać w człowieku miłość, ów właśnie bezinteresowny dar z siebie na rzecz innych ludzi, ludzi cierpiących” (SD, 29). Ludzie chorzy mają więc do odegrania w dziejach świata wprawdzie trudną, ale jednak szczególnie ważną rolę.

II. Ewangelia życia

U źródeł „cywilizacji życia” stoi potrzeba ewangelizacji. Tylko bowiem w perspektywie wiary można w pełni odkryć wartość i godność każdego ludzkiego istnienia. Wynikają one najpierw z prawdy o stworzeniu człowieka, którego Bóg chciał dla niego samego, zaprosił go do „zarządzania” światem i przekazywania życia. „Człowiek musi posiadać niezwykłą wartość w oczach Boga – pisał w „Kazaniach na Areopagu” Karol Wojtyła – jeśli dla jego odkupienia Syn Boży sam staje się człowiekiem”. Także męka, śmierć i zmartwychwstanie ukazują wartość ludzkiego życia, zwłaszcza naznaczonego cierpieniem. W końcu równość ludzi, wielkość ich posłannictwa i związana z tym godność opierają się na tym, że ostatecznym celem człowieka jest życie z Bogiem w wieczności.

III. Budowa cywilizacji życia

Budowanie „cywilizacji życia” jest zadaniem Kościoła i całego społeczeństwa. Jej fundamentalne prawo stanowi miłość – jedyne właściwe odniesienie człowieka do człowieka. Wyraża się ono we współczuciu, solidarności i gotowości do ofiary.

Zadania ochrony i promocji życia należą także do ustawodawców. Wprawdzie prawo nie jest jedynym narzędziem obrony ludzkiego życia, ale odgrywa istotną rolę w kształtowaniu sumień i relacji społecznych. Nie wystarczy jednak samo tylko zniesienie niegodziwych praw godzących bezpośrednio w prawo do życia. Należy także podejmować prorodzinne działania społeczne i prawodawcze w oparciu o nowe zasady „polityki w sferze pracy, rozwoju miast, budownictwa mieszkaniowego i usług, tak aby można było pogodzić rytm pracy z rytmem życia rodzinnego oraz zapewnić rzeczywistą opiekę dzieciom i osobom w podeszłym wieku” (EV, 90). Wiele współczesnych sumień formowanych jest również przez treści przekazywane w mediach. Potrzeba dziś większej promocji macierzyństwa i ojcostwa, zwłaszcza w mediach społecznościowych, aby ukazać je także jako drogę do realizacji siebie i osiągnięcia szczęścia. Łącząc w działaniu wszelkie społeczne siły, musimy znacząco poprawić zatrważającą dziś sytuację demograficzną naszej Ojczyzny. W tej dziedzinie niestety należy bić na alarm!

Niezwykle istotne są działania podejmowane w ochronie życia i zdrowia przez lekarzy, ratowników medycznych, farmaceutów, pielęgniarki i położne oraz kapelanów, którzy najbardziej związani są z tajemnicą życia. W dzisiejszym kontekście kulturowym i społecznym, w którym nauka i sztuka medyczna zdają się czasem tracić swój wrodzony wymiar etyczny potrzeba waszego jasnego świadectwa wierności prawdzie i sumieniu. Szczególną wdzięczność wyrażamy tym, którzy realizują swoją posługę w hospicjach, domach opieki lub dziennego pobytu, a także wspierających rodziny w opiece nad chorymi pozostającymi w domach.

Trudno wymienić wszystkie osoby i instytucje służące trosce o życie. Są wśród nich domy dziecka, rodziny zastępcze, osoby czuwające nad „oknami życia”, jadłodajnie, schroniska dla bezdomnych czy domy samotnej matki. Ich działania nie byłyby jednak możliwe bez ofiarnej postawy darczyńców i wolontariuszy, którzy kierowani wielkoduszną i bezinteresowną miłością, otaczają opieką osoby chore, samotne, ofiary wojen i kataklizmów oraz tych, którzy muszą się znaleźć w odpowiednim środowisku wychowawczym, aby przezwyciężyć uzależnienie i odzyskać wiarę w sens życia. Nie możemy jednak zapomnieć, że to przede wszystkim rodzice „uczą swoje dzieci autentycznej wolności, która się urzeczywistnia przez bezinteresowny dar z siebie, i rozwijają w nich szacunek dla innych, poczucie sprawiedliwości, postawę akceptacji (…), dialogu, wielkodusznej służby i solidarności oraz wszelkie inne wartości, które pomagają przyjmować życie jako dar” (EV, 93).

Szczególnym znakiem wyobraźni miłosierdzia jest dziś pomoc niesiona przez miliony Polaków ofiarom wojny w Ukrainie. Niech nadal trwa modlitwa o pokój, o szacunek dla ludzkiego życia oraz nasza solidarność z potrzebującymi. Wierzymy, że w ten sposób „cywilizacja życia” zwycięży „cywilizację śmierci”, a potęga miłości i dobra pokona zbrodnicze zakusy złego.

IV. „Żywy pomnik” św. Jana Pawła II

W budowanie cywilizacji życia włączają się także stypendyści Fundacji „Dzieło Nowego Tysiąclecia”. „Moja pasja pomocy ludziom nie pozwala mi bezczynnie siedzieć i pozostawać obojętną na potrzeby drugiego człowieka – stwierdza Weronika, stypendystka z archidiecezji przemyskiej. Jako wolontariuszka w hospicjum nie żałuję ani jednej spędzonej tam chwili. Każde spotkanie z pacjentami, uśmiech, dotyk i pomoc w najprostszych rzeczach ukształtowały moją wrażliwość”. Fundacja co roku swoją opieką obejmuje blisko dwa tysiące zdolnych uczniów i studentów z niezamożnych rodzin, z małych miejscowości w całej Polsce. Jedną z absolwentek programu jest Magda z archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej, która mówi: „Mam 3 braci i 5 sióstr. Moi rodzice powtarzali nam, że są otwarci na życie, że Pan Bóg jest życiem, które przyjmują do siebie z ufnością. Widziałam, że to zaufanie do Niego czyni naszą rodzinę szczęśliwą, a On błogosławił moim rodzicom, aby byli w stanie zadbać o każdego z nas. Kiedy najbardziej tego potrzebowaliśmy z pomocą przyszła Fundacja „Dzieło Nowego Tysiąclecia”. Dziś ja, jako żona i mama staram się pielęgnować w sobie to, co zasiali we mnie rodzice i przekazywała Fundacja. Jestem wdzięczna Bogu za dar szczęśliwej, dużej rodziny, na którą patrzę z perspektywy dorosłego człowieka i chcę żyć w podobny sposób w swojej nowej rodzinie – z wartościami chrześcijańskimi, z Bogiem w sercu”. W przyszłą niedzielę, podczas kwesty przy kościołach i w miejscach publicznych, będziemy mogli wesprzeć materialnie ten wyjątkowy, konsekwentnie budowany od 23 lat przez nas wszystkich „żywy pomnik” wdzięczności św. Janowi Pawłowi II. Niech udzielone w ten sposób wsparcie, nawet w obliczu osobistych trudności i niedostatków, będzie wyrazem naszego budowania cywilizacji życia i miłości.

Na czas owocnego przeżywania XXIII Dnia Papieskiego udzielamy wszystkim pasterskiego błogosławieństwa.

 

Podpisali: Pasterze Kościoła Katolickiego w Polsce obecni na 395. Zebraniu Plenarnym Konferencji Episkopatu Polski

 


Prośba o upamiętnienie tego wydarzenia we wszystkich parafiach

Drodzy Diecezjanie!

Zapraszam, aby w poniedziałek 16 października uczcić 45. rocznicę wyboru Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową. 

To wydarzenie zapoczątkowało wielki pontyfikat, który wpłynął nie tylko na dzieje Kościoła, ale i naszego kraju, przyczyniając się do upadku komunizmu w Polsce i Europie. Nasza diecezja zawdzięcza św. Janowi Pawłowi II swoje istnienie i pierwszego biskupa Ignacego Deca.

W katedrze odprawię dziękczynną Mszę św. o godz. 18. Proszę, aby także w innych kościołach podczas nabożeństw różańcowych i w liturgii podziękować Panu Bogu za dar wyboru i posługi Świętego Papieża.

bp Marek Mendyk
biskup świdnicki


Słowo Biskupa Świdnickiego w związku ze stałą praktyką

 odmawiania w diecezji modlitwy do św. Michała Archanioła

Drodzy Diecezjanie,

w wielu kościołach naszej diecezji istnieje praktyka odmawiania po zakończonej Mszy św. modlitwy do św. Michała Archanioła. Zachęcali do niej m.in. ostatni papieże: św. Jan Paweł II, Benedykt XVI i Franciszek. Warto przypomnieć, że została ona zapoczątkowana pod koniec XIX wieku przez papieża Leona XIII, który polecił w 1886 roku, by była odmawiana w kościołach na całym świecie. Geneza tej modlitwy, tak jak podają ówcześni świadkowie, ma związek z niepokojącą wizją, jaką miał Leon XIII w dniu 13 października 1884 r. Według niej zbliżający się czas miał być szczególnie związany z działaniem złego ducha. Perspektywa czasu duchowej walki, o której czytamy już Apokalipsie św. Jana (por. Ap 12,7-9), przynagliła papieża, by ułożyć osobiście modlitwę, a także ogłosić, że ma być ona wraz z modlitwą do Matki Bożej odmawiana na klęcząco po zakończonej celebracji.

Drodzy Bracia i Siostry,

mamy świadomość, że obecny moment historii jest czasem zmagań i wielkiej duchowej batalii. Patrzymy na tak wiele smutnych, trudnych czy wręcz dramatycznych sytuacji, które dzieją się wokół nas. Wydarzenia w świecie, w naszej Ojczyźnie, a także w Kościele i naszych rodzinach, których nie jesteśmy w stanie w racjonalny sposób wyjaśnić, wywołują w nas i w życiu naszych bliskich destrukcyjny zamęt. Budzi się wówczas u wielu niekiedy wcześniej uśpiona, a nawet zlekceważona świadomość, że w wymiarze nadprzyrodzonym toczy się nieustannie walka (por. Ef 6,12), której stawką jest wieczny los każdego człowieka. Mając na uwadze naszą ludzką słabość, w trosce o zbawienie nasze i innych ludzi, ze świadomością tak wielu zagrożeń duchowych, tym bardziej potrzebujemy przyzywania dla nas potężnej pomocy św. Michała Archanioła, Księcia Wojska Niebieskiego.

W związku z tym bardzo proszę, by od piątku 13 października br. we wszystkich kościołach naszej diecezji, po błogosławieństwie kończącym Mszę św., tak jak niegdyś chciał papież Leon XIII, wszyscy klęcząc odmawiali modlitwę do św. Michała Archanioła: „Święty Michale Archaniele, wspomagaj nas w walce…”. Odmawiając codziennie modlitwę do św. Michała Archanioła prośmy w intencji Ojca Świętego, Kościoła, Ojczyzny, pokoju na świecie, w intencji rodzin, dzieci i młodzieży. Niech wstawiennictwo i opieka Archanioła, którego imię chwali potęgę i moc Boga, uchroni nas od zasadzek złego i pomoże nam wszystkim ocalić skarb wiary, którym podzielimy się z innymi.

 

+bp Marek Mendyk

Biskup Świdnicki

 

Powyższy komunikat należy odczytać w niedzielę 8 X br. we wszystkich kościołach diecezji świdnickiej, podczas każdej Mszy św. w ramach ogłoszeń duszpasterskich.

 

MODLITWA RÓŻAŃCOWA W DRODZE - XIII Ekstremalna Noc Fatimska 

 

Serdecznie zapraszamy na XIII Ekstremalną Noc Fatimską, z piątku na sobotę, 6 – 7 X 2023 roku do Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej w Polanicy-Zdroju, ul. Reymonta 1 (GPS: ul. Graniczna 1) 

PRZEBIEG:

20.00 – Msza św. w Sanktuarium MB Fatimskiej w Polanicy-Zdroju – odczytanie orędzia Matki Bożej z 13 maja 1917 roku.

21.00 – Apel Jasnogórski

– Intencje ENF – O dobre i "głębokie" odczytanie Objawień Fatimskich i ukochanie modlitwy różańcowej oraz rozwój Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej w Polanicy-Zdroju, a także o Boże błogosławieństwo dla naszej Ojczyzny. Modlimy się również za kapłanów, a także o nowe powołania kapłańskie i zakonne.

Godz. 21.15 wyruszamy na ENF – Krzyż, figura MB Fatimskiej i uczestnicy, wszystko z zachowaniem wszelkich zasad bezpieczeństwa. Odpowiedni strój – dobre buty o twardej podeszwie i ciepły odpowiedni strój, coś od deszczu, latarki i kamizelki odblaskowe oraz rękawiczki. W nocnej modlitwie mogą uczestniczyć chętni pragnący kontynuować modlitwę różańcową w ww. intencji – uczestnictwo nie zobowiązuje do bycia na całej Nocy – zależy to od możliwości danej osoby (zawsze można się dołączyć i odłączyć). Uczestniczymy na własną odpowiedzialność, osoby nieletnie mają obowiązek mieć swoich opiekunów pełnoletnich.

TRASA:

21:15 – wyjście z Sanktuarium MB Fatimskiej, idziemy twardym szlakiem do St. Łomnicy (22.45). Odpoczynek u św. o. Damiana (przystanek 20 minut).

23:10 – odczytanie orędzia MB Fatimskiej z dnia 13 czerwca i start w kierunku Starkowa – kościół św. Mikołaja (00.30)

0:45 – odczytanie orędzia MB Fatimskiej z dnia 13 lipca i start w kierunku St. Wielisławia do Sanktuarium MB Bolesnej (01.45) – (przerwa 20 min)

2:30 – odczytanie orędzia MB Fatimskiej z dnia 19 sierpnia i start w kierunku Polanicy-Zdroju do kościoła Królowej Pokoju (4.00)

4:10 – odczytanie orędzia MB Fatimskiej z dnia 13 września i start w kierunku Sanktuarium (05. 45) – błogosławieństwo końcowe i koniec ENF.

Długość trasy ok. 33 km – każdy kilometr to rok życia Pana Jezusa i rozważanie życia i działalności Zbawiciela poprzez modlitwę i kontemplację wzrokiem Maryi Jego Matki. Pomocny w tym jest Różaniec. Dlatego w drodze odmawiamy Różaniec i medytujemy tajemnice różańcowe, w których „umieszczone” jest życie Jezusa i Maryi. Poza terenem zabudowanym będziemy go „przeplatali” znanymi pieśniami religijnymi.

Inicjatywa „zrodziła się” w momencie ustanowienia Sanktuarium MB Fatimskiej 6 maja 2017 roku przez Jego Ekscelencję Ks. Bpa Ignacego Deca Ordynariusza Diecezji Świdnickiej. Idea „padła” z ust naszych parafian i przez nas została „podchwycona”. Jednym z motywów było godne „zamknięcie” 100 rocznicy Objawień Fatimskich i podziękowanie za ustanowienie naszego Sanktuarium – wtedy jeszcze nie wiedzieliśmy o inicjatywie Różańca do granic i innych pięknych akcjach religijnych. Organizujemy takie Ekstremalne Noce Fatimskie ok. 13 maja na rozpoczęcie Objawień Fatimskich i ok. 13 października na zakończenie. Trasa obecna łączy 4 parafie sercańskie – parafię w St. Łomnicy, jedno z najstarszych w diecezji Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej istniejące od 1300 roku w Starym Wielisławiu, parafię Królowej Pokoju i nasze najmłodsze Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej na obrzeżach Polanicy-Zdroju.

Kotlina Kłodzka już w czasach niemieckich (przed II wojną) nazywano „Ziemią Pana Boga” i znajduje się tu wiele Sanktuariów Maryjnych i kapliczek przydrożnych oraz „porozrzucanych” po polach. Celem Ekstremalnej Nocy Fatimskiej jest przybliżenie tak popularnej w naszej Ojczyźnie idei pielgrzymowania połączonej z modlitwą różańcową – co jest odpowiedzią na prośbę Maryi w Fatimie i obecnie przez papieża Franciszka w tych trudnych czasach pandemii i wojny na Ukrainie.

Mamy nadzieję, że w tę dość „wyzywającą” inicjatywę włączy się również młodzież, która lubi nietypowe wyzwania. A takim „najwznioślejszym” celem jest abyśmy pokochali modlitwę różańcową i Niepokalane Serce Maryi, z którego to Serca ona wypływa. 

 o. Zdzisław Świniarski SSCC (Sercanin Biały)

 

 

 
 

 

facebook sharing button
pinterest sharing buttongmail sharing button